Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

w zwrotach

См. также в других словарях:

  • bo — 1. «spójnik przyłączający zdania podrzędne, wyrażające przyczynę; ponieważ» Nie można wyjść, bo pada. Nie kupi palta, bo i za co? Zapomniał co mówiono, bo też i nie słuchał dobrze. 2. «po zdaniach rozkazujących spójnik przyłączający zdania… …   Słownik języka polskiego

  • nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

  • za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …   Słownik języka polskiego

  • asumpt — m IV, D. u, Ms. asumptpcie; blm przestarz. «pobudka, zachęta, okazja do czegoś, impuls, pretekst» zwykle w zwrotach: Wziąć, dać asumpt do czegoś, np. do dyskusji, do działania «pobudzić lub być pobudzonym do czegoś» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • be — 1. «nazwa litery b» ◊ Ani be, ani me a. ni be, ni me «ani słowa, nic (nie mówić)» 2. zwykle przedłużone: bee «głos wydawany przez niektóre zwierzęta, zwłaszcza owce; naśladowanie tego głosu» 3. «w zwrotach do dzieci: brzydki, zły, brudny lub coś… …   Słownik języka polskiego

  • bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

  • broczyć — ndk VIb, broczyćczę, broczyćczysz, broczyćczył tylko w zwrotach: Broczyć krwią, posoką, farbą, juchą; krew broczy z rany, z ramienia itp. «komuś wypływa krew z rany, ktoś krwawi; o krwi: płynąć, ciec, wyciekać» …   Słownik języka polskiego

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • ci — I pot. «forma celownikowa zaimka osobowego ty, używana w funkcji partykuły wzmacniającej, zwykle w zwrotach wykrzyknikowych» Masz ci los! A to ci dopiero! To ci heca! Było ci nas sześcioro. II → ten …   Słownik języka polskiego

  • dań — ż V, DCMs. dani; lm M. danie, D. dani, N. dańmi 1. hist. «należność uiszczana w pieniądzach lub w naturze, danina; opłata lennicza, haracz» Dań pieniężna. Dań w zbożu. 2. przestarz. dziś książk. podn. «dar, podarunek» tylko w zwrotach: Przynosić …   Słownik języka polskiego

  • darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»